ගොඩ දවසකින් බ්ලොග් එකේ මුකුත් ලියන්නත් බැරි උනා. ඒකට ප්‍රධානම හේතුව තමයි කම්මැලිකම.මේ මාස ටිකේ ගෙදරටම  වෙලා ඉදලා මම පුදුම කම්මැලියෙක් වෙලා. දවස තිස්සෙම කරන්නෙ මේ ලෝකෙ තියෙන තරම් tv series සහ චිත්‍රපටි බලන එක තමයි.අද මේ බ්ලොග් එක ලියන්නත් හිතුනෙ බලපු විශේෂ චිත්‍රපටියක් නිසා. සමහර අයට මේක තවත් සාමාන්‍යය ‍ෆිල්ම් එකක් වෙන්න පුලුවන්. ඒත් මටනම් මේක හිතට තදින්ම දැනුන ‍ෆිල්ම් එකක්. ‍ෆිල්ම් එකේ නම තමයි Into the wild (2007)

මේකෙ කතාව ගෙතිල තියෙන්නෙ සමාජීය බැදීම් වලින් නිදහස්ව තමන්ට කැමති විදිහට නිදහසේ ජීවිතය විඳගන්න උත්සහ කරන තරුණයෙක්ගේ ජීවන පුවත වටායි. බොහෝම සරලව කිසිම බැඳීමක් නැතිව කුරුල්ලෙක් වගේ කැලිෆෝනියාවේ සිට ඇලස්කාව දක්වා සංචාරය කරපු Christopher McCandless නම් තරුණයෙකුගේ සත්‍ය ජීවන කතාවක් ඇසුරින් තමයි මේ ‍ෆිල්ම් එක කරල තියෙන්නෙ



මේ ‍ෆිල්ම් එක බලපුවහම මට ඇත්තටම ඒ පුද්ගලයා ගැන ඇතිවුනේ පොඩි ඉරිසියාවක්. මොකද ඔහු අද මම අත්නොවිඳින නිදහසක් අත්විඳපු නිසා. :)  කතාවෙ හැටියට ඔහු තම සංචාරය පටන්ගන්නෙ අතේ තියෙන ඔක්කොම සල්ලි ටික පුච්චලා. මේ ගමනෙදි ඔහු ගොඩක් අත්දැකීම් ලබා ගන්නව. සමාජයේ ජීවත්වන විවිධාකාර මිනිසුන් ඇසුරු කරන්න ලැබෙනව. නමුත් ඔහුගේ විශේෂත්වය වන්නේ තමාට මුණගැසෙන කිසිම දෙයකට තදින් නොබැදීමයි. ඒ කියන්නෙ ඔහු තම නිදහස උපරිමයෙන්ම අහය කිරීමයි.

ඔයාලත් මේ ‍ෆිල්ම් එක බලලා නැත්තම් අනිවාර්‍යයෙන්ම බලන්න. මෙතනින් ‍ෆිල්ම් එක ඩවුන්ලෝඩ් කරගන්න පුලුවන්. ඇත්තටම මටත් ‍ෆිල්ම් එක බලපුගමන්ම ආස හිතුන ඇලෙක්ස් වගේම මටත් නිදහසේ ජීවිතය ගතකරන්න ඇත්තම් කියල. ඒත් ඒ එක්කම මට O/L කාලෙ ඉගෙන ගත්ත Robert Frost ගෙ poem එකක මේ පද පේළි ටික මතක් උනා...

The woods are lovely dark and deep

But I have promises to keep

And miles to go before I sleep

And miles to go before I sleep……